हरि कोर्कालीको तेस्रो कृति ‘धृतराष्ट्रको शुभकामना’ ३३ वटा व्यङ्ग्यकविताहरूको सङ्ग्रह हो । यस सङ्ग्रहभित्रका हरेक कविता पढ्दा पाठकको मनले अनायासै ‘आहा’ भन्न सक्छ । बहुसङ्ख्यक नेपाली पाठकले भन्न खोजेका तर आँट नआएर भन्न नसकेका अनि लेख्न चाहेका तर भाँती पुग्न सक्तैन कि भनेर पन्छिएका विषयहरू यस सङ्ग्रहका कविताहरूमा छन् । पाठकले पढ्न चाहेर पनि भेट्न नसकेका र कसैले लेखिदेओस् भनेर चाहना गरेका विषय–सन्दर्भहरू यस सङ्ग्रहमा आएका छन् । त्यसैले यसभित्रका कविताहरू आम पाठकका आवाजहरू हुन् र समयका सामयिक स्वरहरू हुन् । साहित्यिक व्यङ्ग्यका लागि भाँती पु¥याएर लेख्न सक्ने शैलीको प्रयोग यस सङ्ग्रहका कविताहरूमा पाइन्छ । त्यसैले यसभित्रका कवितालाई विचार र शैली दुवै दृष्टिबाट शक्तिशाली र उत्तम व्यङ्ग्यकविताका रूपमा लिन सकिन्छ ।
