१७१. आनन्द 

‘आनन्द’ (दृश्य र अनुभूति) नियात्राकार पोष चापागाईंको उत्तम नियात्राशैली र विशिष्ट सज्जासंयोजनको अर्को नमुना हो । शीर्षक, उपशीर्षक, भाषिक प्रयोग, शैली, वाक्यगठन आदिमा विशिष्ट मौलिकता रहेको यस कृतिले नियात्राकारको सुन्दर साहित्यिक शिल्पसँग पाठकको परिचय गराएको छ । विभिन्न पुराण, संहिता र उपनिषद्का आधारमा शिवमहिमाको, देवीदेवताका क्रियाकलापको, रुद्राक्ष र ॐको, पर्वतपुत्री पार्वतीको रूपको र प्राकृतिक सौन्दर्यको वर्णन गरिएको यस कृतिले विभिन्न कथाहरू भन्दै पाठकलाई बाह्यलोक र अन्तर्लोक दुवैमा घुमाउँछ । यस आधारमा भन्नुपर्दा आध्यात्मिक चिन्तनलाई सरस रूपबाट प्रस्तुत गरी नेपाली नियात्रासाहित्यमा नवीन विषय प्रस्तुत गरेको यस कृतिले आफूलाई नियात्रासाहित्यको कैलाश पर्वत र मानसरोवर देखाउने प्रयत्न गरेको छ भन्न सकिन्छ ।